Regulacje zawarte w dyrektywie MIFID II obejmują zakres działania wszystkich podmiotów będących członkami rynku finansowego na terenie Unii Europejskiej. Niewątpliwie jest to nowe wyzwanie dla sektora finansowego. Ważne jest, aby pracownicy tego sektoru zapoznali się z zakresem obowiązków nakładanych na nich przez regulację MIFID II. Poprzez udział w szkoleniu kursanci zostaną wprowadzeni w podstawowe zagadnienia i definicje dotyczące tego tematu oraz omówione zostaną z nimi praktyczne aspekty przedmiotowej regulacji. Kurs kończy się egzaminem składającym się z 30 pytań, którego zaliczenie jest równoznaczne z otrzymaniem imiennego certyfikatu kompetencji MIFID II potwierdzającego nabyte podczas trwania kursu kompetencje. Warto więc wziąć udział w szkoleniu, aby lepiej przyswoić sobie wprowadzone zmiany i móc płynnie wcielać je w swoje działania.

Szkolenie zawiera dwa komplementarne kursy, które wspierają wdrożenie dyrektywy MiFID II w Państwa firmie. Niniejszy kurs podstawowy zawiera informacje o nowych obowiązkach dotyczących pracowników operacyjnych. Po zakończeniu szkolenia pracownik będzie posiadał wiedzę o wymogach MiFID II m.in. w zakresie segmentacji klientów, obowiązków informacyjnych, neutralizacji konfliktu interesów, wymogów dot. doradztwa, nowych pojęć które wprowadza regulacja,etc.

Szkolenie jest skierowane do podmiotów uczestniczących w obrocie instrumentami finansowymi i dotyczy m.in.:

• Firm inwestycyjnych
• Operatorów rynków
• Dostawców usług w zakresie udostępniania informacji
• Instytucji kredytowych, gdy prowadzą sprzedaż lub świadczą usługi doradztwa w odniesieniu do lokat strukturyzowanych
• Uczestników rynków regulowanych i MTF
• Proszę o przesłanie pełnego spisu treści szkolenia

Dyrektywa MIFID II (Markets in Financial Instruments Directive) jest aktualizacją regulacji z 2007 roku i weszła w życie 3 stycznia 2018 roku. Od tej daty obowiązuje we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej. Zrewolucjonizowała ona sposób dystrybucji produktów finansowych w Polsce. Bezpośrednio dotyczy działalności wszystkich podmiotów zaangażowanych w sprzedaż produktów inwestycyjnych, głównie banków i ubezpieczycieli. MIFID II ma duży wpływ na funkcjonowanie instytucji finansowych, bankowych grup kapitałowych oferujących instrumenty finansowe, takie jak instrumenty pochodne, produkty ustrukturyzowane czy doradztwo inwestycyjne.

Wcześniejsza dyrektywa nałożyła na firmy finansowe dodatkowe obowiązki informacyjne i wprowadziła przymus wypełniania przez klientów ankiet mających określać ich profil inwestycyjny. Zabieg ten miał chronić ich przed nieodpowiednim produktem finansowym. W praktyce dokument ten okazał się fikcją, a wielu doradców finansowych skupiało się na wyrobieniu targetu i otrzymania profitów. Dyrektywa MIFID II odnosi się do tego problemu i reguluje kwestię wynagradzania sprzedawców. Dodatkowo klient ma być informowany za co, jakiego rodzaju i w jakiej wysokości koszty ponosi. MIFID II zapewnia więc ochronę klientom oraz gwarantuje przejrzystości działań firm inwestycyjnych.

Dyrektywa wprowadza także nowe zasady odnoszące się do ochrony inwestorów, struktury rynków, dodatkowych wymogów informacyjnych, zasad dotyczących doradztwa inwestycyjnego i wymogów technologicznych.

Dyrektywa MIFID II wprowadza wiele istotnych zmian na rynkach finansowych. Głównym celem dyrektywy jest wzmocnienie ochrony inwestora w starciu z instytucją finansową. Wykonywać te zmiany mają różne instrumenty zmniejszające asymetrię informacyjną występującą między inwestorem (detalicznym, profesjonalnym lub uprawnionym kontrahentem) a profesjonalną instytucją finansową. Minimalizować nierówności informacyjne należy poprzez informowanie klientów o kosztach oraz o nowe rozwiązaniach z zakresu kwotowań instrumentów finansowych. Unia Europejska wyraźnie stawia na realizację postulatu przejrzystości poprzez przekazywanie pełnej informacji, co możliwe jest dzięki stosowaniu osobistych kontaktów klienta z instytucjami finansowymi. Sfera informacyjna na płaszczyźnie klient – firma inwestycyjna obejmuje wszystkie etapy kontaktu z klientem. Warto podkreślić, iż wszystkie fazy procesu przekazywania informacji mają znaczenie. Faza, w której dany podmiot jeszcze nie jest klientem, cała procedura przedtransakcyjna oraz faza zawierania transakcji są tak samo ważne i istotne.

Najważniejsza zmiana związana jest z informacjami, które muszą otrzymać klienci kupujący produkt finansowy. Należy zagwarantować im dostępu do szczegółów dotyczących opłat, prowizji i zachęt dla doradców, pośredników oraz dystrybutorów produktów z rynku finansowego. Ma to pokazać konsumentom, jaką motywacją kieruje się sprzedawca. Ma to na celu niwelowanie misselingu, czyli oferowania produktów w sposób wprowadzający w błąd albo oferowanie produktu niedostosowanego do możliwości i potrzeb klienta.

Istotne zmiany wynikają również z przepisów dotyczących zarządzania produktami. Wprowadzony został obowiązek określania kim są klienci docelowi, dla których został opracowany produkt. Dystrybutor oraz producenta muszą współdziałać, aby zapewnić sprzedaży. Zadaniem producenta, np. banku lub funduszu inwestycyjnego jest określenie rynku docelowego produktu, czyli grupy klientów docelowych, których potrzeby zaspokaja dany produkt. Potrzeby te muszą być postrzegane przez pryzmat celów, profilu ryzyka, sytuacji finansowej, wieku czy statusu rodzinnego.

• Na strukturę rynku

  Nowe platformy transakcyjne oraz restrykcyjne wymogi transparentności wynikające z dyrektywy MIFID II zwiększają konkurencyjność rynku. Mogą także spowodować spadek marż. Większa konkurencyjność cenowa skutkuje bowiem konsolidacją rynku wokół największych, najbardziej znaczących jednostek.

• Na model dystrybucji funduszy inwestycyjnych

  Ustawa ogranicza możliwości przyjmowania korzyści od podmiotów trzecich. Wprowadza także nowe wymogi dotyczące wynagradzania sprzedawców i doradców. Znacznie zmieni się struktura oraz wysokość opłat przyjmowanych przez dystrybutorów. Modyfikacje pojawią się też w sferze premiowania sprzedawców oraz zasad rekomendowania klientom określonych funduszy.

• Na model doradztwa inwestycyjnego

  MIFID II wprowadza nieistniejący wcześniej w Polsce model niezależnego doradztwa, który wymaga zastosowanie dodatkowych rozwiązań dotyczących zapobiegania konfliktom interesów. Klientom należy także oferować produkty dokładnie dopasowane do ich potrzeb inwestycyjnych.

Dyrektywa MIFID II ma istotny wpływ na funkcjonowanie instytucji finansowych, zwłaszcza bankowych grup kapitałowych. Dyrektywą objęto zasadniczo wszystkie firmy z Unii Europejskiej z sektora usług finansowych, które oferują produkty finansowe. MIFID II dotyczy przede wszystkim:

• Banków inwestycyjnych
• Banków komercyjnych, prywatnych
• Zarządców aktywami, w tym TFI
• Domów maklerskich
• Ubezpieczycieli
• Sprzedawców kredytów hipotecznych
• Brokerów

Jeżeli banki, które są dziś jednymi z lepszych sprzedawców funduszy, przestaną osiągać korzyści wynikające ze współpracy z TFI, zrezygnują z niej i skupią się przede wszystkim na sprzedaży własnych funduszy. Niezależne Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych zaczną więc mieć kłopoty, gdyż nie posiadają własnej sieci dystrybucji. Jeżeli nie znajdą sposobu na sprzedaż, wystąpi duże prawdopodobieństwo tego, że znikną z rynku.

Zawartość merytoryczna została opracowana przez eksperta branży bankowej, działającego od 11 lat na rynku obrotu instrumentami finansowymi. Warstwa dydaktyczna i wizualna opracowana została przez doświadczony zespół profesjonalistów specjalizujących się w szkoleniach klasy premium dla branży finansowej i ubezpieczeniowej.