Pośredników ubezpieczeniowych i ubezpieczycieli czekają zmiany wiążące się z wprowadzeniem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 z 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń. Dyrektywa IDD ustanawia nowe obowiązki, zakazy oraz wymogi dla dystrybutorów polis. Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń znacząco wpływa na rynek pośrednictwa ubezpieczeniowego i podnosi odpowiedzialność spoczywającą na agentach, którzy są zobowiązani przekazać klientom kompleksowe informacje o umowie ubezpieczenia, produkcie, załatwianiu reklamacji oraz o sposobach rozpatrywania sporów. Warto więc wziąć udział w szkoleniu, aby lepiej przyswoić wprowadzone zmiany i móc płynnie wcielać je w swoje działania. Zdanie egzaminu końcowego w kursie IDD jest równoznaczne z uzyskaniem imiennego certyfikatu potwierdzającego pozyskane kompetencje.

Szkolenie obejmuje wybrane zagadnienia wskazane przez ustawodawcę w załączniku do ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Każde z zagadnień może zostać dostosowane do potrzeb klienta w zakresie czasu szkolenia i zakresu merytorycznego. Tematyka może również zostać rozszerzona o zagadnienia produktowe dla Państwa pracowników. Każdy rozdział kursu obejmuje wstęp, wyjaśnienie zagadnienia oraz praktyczne przykłady działań zgodnych z dyrektywą i działań niezgodnych z dyrektywą.

Poruszana tematyka dotyczy m.in.:

• Standardów etyki zawodowej
• Zarządzania konfliktem interesów
• Oceny potrzeb klienta
• Ocenie ryzyka finansowego
• Proszę o przesłanie pełnego spisu treści szkolenia

Do udziału w kursie zapraszamy pracowników:

• Towarzystw Ubezpieczeniowych
• Multiagencji Ubezpieczeniowych
• Banków
• Firm Brokerskich
• internetowych porównywarek cen polis
• Salonów Dealerskich
• Firm Leasingowych

Szkolenie w szczególności polecamy Prezesom Zarządów, Członkom Zarządów, Dyrektorom, Kierownikom, Specjalistom z Departamentu Zarządzania i Rozwoju Produktów , Specjalistom z Departamentu Prawnego, Specjalistom z Departamentu Likwidacji Szkód, a także Specjalistom z Departamentu Sprzedaży.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 o dystrybucji ubezpieczeń (IDD, ang. Insurance Distribution Directive) została uchwalona dnia 20 stycznia 2016 roku. Stanowi ona jeden z istotniejszych aktów prawodawstwa i uchyla wcześniejszą dyrektywę 2002/92/WE (tzw. dyrektywa IMD). Kraje członkowskie Unii Europejskiej dostały 2 lata na dostosowanie się do niej.

Dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń wprowadza wiele zmian i znacząco wpływa na rynek pośrednictwa ubezpieczeniowego. IDD zmierza do dalszego wzmocnienia pozycji konsumentów jako adresatów usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, a jej zakres podmiotowy obejmuje w sposób jednolity:

• zakłady ubezpieczeń (reasekuracji) i ich pracowników
• pośredników ubezpieczeniowych (i reasekuracyjnych)
• pośredników oferujących ubezpieczenia uzupełniające

Nowa dyrektywa nakłada na dystrybutorów polis większe wymogi informacyjne wobec klientów wiążące się z dopasowywaniem produktów do ich rzeczywistych potrzeb oraz ograniczaniem pobierania „zachęt” od towarzystw ubezpieczeniowych. Dystrybutorzy niedostosowujący się do nowego prawa muszą liczyć się z sankcjami - dla osoby prawnej kara może wynieść aż 5% przychodu, a dla osoby fizycznej nawet 3 mln zł.

Ważne jest, iż akt ten przewiduje obowiązki związane z doskonaleniem zawodowym osób zajmujących się dystrybucją ubezpieczeń, np. obowiązek odbycia co najmniej 15 godzin szkolenia lub doskonalenia zawodowego rocznie oraz wprowadza zmiany w zakresie rejestru pośredników ubezpieczeniowych.

Podstawowym celem dyrektywy jest zwiększenie poziomu ochrony klientów zawierających umowę ubezpieczenia, co należy realizować głównie poprzez zapewnienie odpowiedniej informacji o produkcie oraz o dystrybutorze ubezpieczeń. Należy więc zapewniać im jak najlepsze i obiektywne porady w zakresie usług ubezpieczeniowych, oparte na analizie ich potrzeb.

Ponadto dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń ma objąć regulacją wszelkie formy dystrybucji, wprowadzić wyższy poziom staranności dystrybutorów, rozciągnąć ochronę dotyczącą wszystkich nabywców ubezpieczeń oraz zapobiegać nieetycznej sprzedaży i konfliktom interesów.

IDD wprowadza także wymóg, który nakazuje kierować do Klienta tylko informacje rzetelne, jasne i niewprowadzające w błąd. Projektowana regulacja określa nie tylko kwestie dystrybucji ubezpieczeń i dystrybucji reasekuracji, ale również wskazuje na rodzaje działalności, które nie są za takie dystrybucje uznawane. Projekt ustawy zakłada zachowanie podmiotowego podziału pośredników ubezpieczeniowych na brokerów i agentów ubezpieczeniowych oraz zastrzega niedopuszczalność łączenia obu tych funkcji. Zgodnie z nowymi przepisami IDD za dystrybutora uznawany jest zakład ubezpieczeń, oraz inne kanały dystrybucji, wcześniej nieuwzględniane, np. porównywarki internetowe.

IDD jest dyrektywą minimalnej harmonizacji, co wiąże się z szerokimi kompetencjami dla legislatorów w państwach członkowskich. Wdrożenie dyrektywy o dystrybucji ubezpieczeń jest poważnym wyzwaniem dla sektora ubezpieczeniowego, pośredników i banków, a ostateczny kształt implementacji będzie kluczowy dla dalszego rozwój i dochodów branży.

Do najważniejszych zmian wprowadzonych przez ustawę o dystrybucji ubezpieczeń należą:

1. Nakaz postępowania w najlepiej pojętym interesie klienta.
   Według nowej dyrektywy dystrybutor ubezpieczeń ma obowiązek postępować profesjonalnie uczciwie i rzetelnie oraz przede wszystkim zgodnie z najlepiej pojętym interesem swoich klientów. Sposób wynagradzania dystrybutora ubezpieczeń, a także osoby pomagającej mu wykonywać swoje obowiązki nie może być sprzeczny z obowiązkiem działania zgodnie z najlepiej pojętym interesem klienta. Nie należy dokonywać ustaleń dotyczących celów sprzedaży, wynagrodzeń czy innych kwestii mogących stanowić zachętę do proponowania poszukującemu ochrony ubezpieczeniowej określonej umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej, gdy dystrybutor ubezpieczeń może zaproponować inną umowę, lepiej odpowiadającą potrzebom osobie poszukującej ochrony ubezpieczeniowej.
2. Obowiązek informowania klienta o charakterze wynagrodzenia pośrednika.
   IDD zobowiązuje dystrybutorów ubezpieczeń do informowania klientów o charakterze wynagrodzeń otrzymywanych w związku z proponowanymi zawarciami umów ubezpieczeń lub gwarancji ubezpieczeniowych. Klientów należy poinformować w szczególności o tym, czy za swoją pracę otrzymuje się honorarium, prowizję lub jakikolwiek inny rodzaj wynagrodzenia. Takie rozwiązanie ma jasno zobrazować stosunki łączące zakłady ubezpieczeń z pośrednikami.
3. Zmiany w procesie tworzenia i zatwierdzania produktu ubezpieczeniowego.
   Podmiot tworzący produkt ubezpieczeniowy będzie uznany za twórcę produktu ubezpieczeniowego oraz zobowiązany do stosowania określonych procedur zatwierdzania i zarządzania tym produktem. Proces zatwierdzania produktu musi być proporcjonalny oraz uwzględniać charakter danego produktu. Twórca produktu powinien udostępnić dystrybutorom ubezpieczeń dystrybuującym dany produkt odpowiednie informacje na temat produktu ubezpieczeniowego, procesu jego zatwierdzania oraz rynku docelowego tegoż produktu. Twórca produktu musi także dokonywać regularnych przeglądów funkcjonowania produktu ubezpieczeniowego.
4. Zakaz współpracy brokerów i agentów ubezpieczeniowych.
   Broker ubezpieczeniowy, wszyscy członkowie jego organów oraz pracownicy nie mogą pozostawać w stosunku umownym z zakładem ubezpieczeń i agentem, być członkiem organów zarządzających lub nadzorczych, posiadać akcji lub udziałów zakładu ubezpieczeń oraz agenta ubezpieczeniowego. Regulacja ta ma wyeliminować stany faktyczne i prawne potencjalnie prowadzące do powstawania różnorakich konfliktów interesów.
5. Wymóg dopasowywania produktu ubezpieczeniowego do indywidualnych potrzeb klienta.
   Dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń przewiduje, że przed zawarciem umowy ubezpieczenia dystrybutor ubezpieczeń powinien określić wymagania i potrzeby klienta na podstawie uzyskanych od niego informacji oraz udzielić mu informacji o produkcie ubezpieczeniowym w zrozumiałej dla niego formie. Ma to na celu umożliwienie podjęcia świadomej decyzji przez klienta przy uwzględnieniu złożoności produktu oraz rodzaju poszukiwanej ochrony ubezpieczeniowej. Oferowana klientowi umowa ubezpieczenia powinna więc być przede wszystkim zgodna z jego wymaganiami oraz potrzebami.
6. Zarządzanie konfliktami interesów.
   Pośrednicy ubezpieczeniowi oraz zakłady ubezpieczeń powinni identyfikować konflikty interesów występujące pomiędzy nimi a ich klientami oraz pomiędzy samymi klientami, powstające w trakcie prowadzenia działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń. Jeśli rozwiązania organizacyjne nie są wystarczające, aby zapewnić uniknięcie ryzyka naruszenia interesów klienta, pośrednik ubezpieczeniowy lub zakład ubezpieczeń powinni ujawniać klientowi ogólny charakter konfliktu interesów oraz jego źródła przed zawarciem umowy ubezpieczenia.
7. Wprowadzenie standardu reputacji.
   Dyrektywa IDD przewiduje standard reputacji, który muszą spełniać osoby fizyczne pracujące u pośredników ubezpieczeniowych lub w zakładzie ubezpieczeń. Zabronione jest posiadanie wpisu w rejestrze karnym związanego z poważnymi przestępstwami przeciwko mieniu lub innymi przestępstwami finansowymi. Państwa członkowskie mają prawo do umożliwienia dystrybutorom ubezpieczeń sprawdzania dobrej reputacji pracowników oraz pośredników ubezpieczeniowych.

Szkolenie może być przez klienta dostosowane do specyfiki przedsiębiorstwa, lub rozszerzone o tzw. część produktową dopuszczalną w ustawie. Na życzenie klienta kurs może być też sprofilowany pod względem indywidualnego zakresu tematycznego.

Autor jest doktorem prawa i wieloletnim pracownikiem firm związanych z sektorem ubezpieczeń oraz wykładowcą akademickim i szkoleniowcem w zakresie przedmiotowej tematyki.