IDD - dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń

Kategoria: Towarzystwa ubezpieczeni i asekuracji, Brokerzy ubezpieczeniowi, Agenci ubezpieczeniowi
Cena: 299 PLN
Szacowany czas nauki: 15 godz.
Kurs zakończony jest imiennym certyfikatem potwierdzającym pozyskane kompetencje

Cel szkolenia

Szkolenie realizuje ustawowy cel regularnego szkolenia pracowników branży ubezpieczeniowej, zawiera zagadnienia wskazane w załączniku nr.3 do ustawy implementującej IDD. Szkolenie może być przez klienta dostosowane do specyfiki przedsiębiorstwa, lub rozszerzone o tzw. część produktową dopuszczalną w ustawie.

Co zyskujesz dzięki temu kursowi?

Pośredników ubezpieczeniowych i ubezpieczycieli czekają zmiany wiążące się z wprowadzeniem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 z 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń. Dyrektywa IDD ustanawia nowe obowiązki, zakazy oraz wymogi dla dystrybutorów polis. Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń znacząco wpływa na rynek pośrednictwa ubezpieczeniowego i podnosi odpowiedzialność spoczywającą na agentach, którzy są zobowiązani przekazać klientom kompleksowe informacje o umowie ubezpieczenia, produkcie, załatwianiu reklamacji oraz o sposobach rozpatrywania sporów. Warto więc wziąć udział w szkoleniu, aby lepiej przyswoić wprowadzone zmiany i móc płynnie wcielać je w swoje działania. Zdanie egzaminu końcowego w kursie IDD jest równoznaczne z uzyskaniem imiennego certyfikatu potwierdzającego pozyskane kompetencje.

Zakres tematyczny

Szkolenie obejmuje wybrane zagadnienia wskazane przez ustawodawcę w załączniku do ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Każde z zagadnień może zostać dostosowane do potrzeb klienta w zakresie czasu szkolenia i zakresu merytorycznego. Tematyka może również zostać rozszerzona o zagadnienia produktowe dla Państwa pracowników. Każdy rozdział kursu obejmuje wstęp, wyjaśnienie zagadnienia oraz praktyczne przykłady działań zgodnych z dyrektywą i działań niezgodnych z dyrektywą.

Poruszana tematyka dotyczy m.in.:

Program szkolenia

Rozdział I: Rynek produktów oszczędnościowych – 30 minut

  • Produkty oszczędnościowo-inwestycyjne
  • Ubezpieczeniowe produkty oszczędnościowo-inwestycyjne
  • Zalety produktów ubezpieczeniowych o charakterze oszczędnościowo-inwestycyjnym
  • Wady produktów ubezpieczeniowych o charakterze oszczędnościowo-inwestycyjnym
  • Ustawowe zabezpieczenia praw konsumenta nabywającego produkty ubezpieczeniowe o charakterze oszczędnościowo-inwestycyjnym

Rozdział II: Standardy etyki zawodowej – 54 minuty

  • Etyka a prawo - zbiory zasad etycznych
  • Zasady etyczne zawarte w ustawie o dystrybucji ubezpieczeń
  • Inne zasady etyczne dotyczące dystrybutorów
  • Misseling – nieetyczna sprzedaż
  • Odpowiedzialność odszkodowawcza dystrybutora

Rozdział III: Zarządzanie konfliktem interesów – 45 minut

  • Konflikt interesów – co to takiego?
  • Konflikt interesów w dystrybucji ubezpieczeń
  • Konflikt interesów przy sprzedaży produktów inwestycyjno-ubezpieczeniowych
  • Rozwiązania organizacyjne zapobiegające konfliktom interesów
  • Rozwiązania informacyjne zapobiegające konfliktom interesów

Rozdział IV: Ocena potrzeb klienta – 33 minuty

  • Potrzeby klienta - co to takiego?
  • Wymóg określenia potrzeb klienta w ustawie dystrybucyjnej
  • Ocena potrzeb klienta nabywającego ubezpieczenie z UFK
  • Zawarcie umowy ubezpieczenia z UFK na cudzy rachunek

Rozdział V: Obsługa skarg i reklamacji – 51 minut

  • Słownik pojęć
  • Uwaga wstępna
  • Rodzaje skarg i reklamacji
  • Forma złożenia reklamacji (wg. ustawy reklamacyjnej)
  • Scenka sytuacyjna
  • Wzór protokołu
  • Rola i zadania podmiotów ubezpieczeniowych biorących udział w procesie obsługi skarg i reklamacji
  • Procedura reklamacyjna
  • Konsekwencje przekroczenia terminów odpowiedzi na reklamację
  • Dalsze fazy postępowania reklamacyjnego
  • Założenie i prowadzenie rejestru reklamacji

Rozdział VI: Reasekuracja ubezpieczeń – 36 minut

  • Słownik pojęć
  • Pojęcie reasekuracji
  • Globalny rynek reasekuracyjny
  • Rodzaje reasekuracji
  • Podstawowe funkcje reasekuracji
  • Podstawowe funkcje reasekuracji
  • Podstawy prawne reasekuracji
  • Alternatywne sposoby transferu ryzyka (ART)

Rozdział VII: Podstawowe zagadnienia finansowe – 72 minuty

  • Finanse - podstawowe definicje
  • Podstawowe pojęcia i mechanizmy finansowe i ekonomiczne
  • Zasady funkcjonowania krajowego i zagranicznego rynku finansowego
  • Rozwiązania unijne dotyczące Instytucji finansowych
  • Charakterystyka polskiego rynku ubezpieczeń
  • Gospodarka finansowa zakładów ubezpieczeń

Rozdział VIII: Rynek ubezpieczeń i inne rynki finansowe – 51 minut

  • Polski i jednolity europejski rynek ubezpieczeniowy
  • Podmioty prowadzące działalność ubezpieczeniową
  • Instytucje rynku ubezpieczeń
  • Inne rynki finansowe
  • Inne rynki finansowe
  • Giełda, indeksy giełdowe
  • Fundusze inwestycyjne

Rozdział IX: Organizacja systemu emerytalnego i świadczeń gwarantowanych – 30 minut

  • Podstawowe pojęcie i definicje
  • Zasady funkcjonowania krajowego systemu emerytalnego i świadczeń gwarantowanych
  • Zadanie 13

Rozdział X: Ryzyko finansowe – 33 minuty

  • Jak rozumieć pojęcie ryzyka?
  • Ryzyko w ubezpieczeniach
  • Zarządzanie ryzykiem
  • Ubezpieczenie jako mechanizm transferu ryzyka
  • Pojęcie, rola i znaczenie aktuariatu i underwritingu
  • Ubezpieczenie jako mechanizm transferu ryzyka

Rozdział XI: Umowa ubezpieczenia i jej regulacja kodeksowa – 54 minuty

  • Przedmiot umowy ubezpieczenia osobowego
  • Strony umowy ubezpieczenia osobowego oraz inne podmioty (ubezpieczony, uposażony)
  • Tryby zawarcia umowy ubezpieczenia
  • Forma umowy ubezpieczenia
  • Bieg formalny i materialny umowy ubezpieczenia osobowego
  • Znaczenie sumy ubezpieczenia w ubezpieczeniach osobowych
  • Ubezpieczenie osobowe na cudzy rachunek
  • Naruszenie umowy ubezpieczenia osobowego
  • Rozwiązanie umowy ubezpieczenia osobowego

Rozdział XII: Rodzaje życiowych umów ubezpieczenia – 45 minut

  • Klasyfikacja ubezpieczeń
  • Grupa I. Ubezpieczenia na życie
  • Grupa II. Ubezpieczenia posagowe, zaopatrzenia dzieci
  • Grupa III. Ubezpieczeniowe Fundusze Kapitałowe
  • Grupa IV. Ubezpieczenia rentowe
  • Grupa V. Ubezpieczenia uzupełniające
  • Ubezpieczenia grupowe typu pracowniczego
  • Rozdział XIII: Podstawowe obowiązujące przepisy regulujące dystrybucję ubezpieczeń - 93 minuty
  • Regulacja dystrybucji ubezpieczeń w ustawie dystrybucyjnej
  • Ochrona konsumenta w ustawie dystrybucyjnej
  • Podstawowe zasady dystrybucji ubezpieczeń
  • Podmioty zajmujące się dystrybucją ubezpieczeń
  • Misseling, czyli nietyczna sprzedaż
  • Rozszerzone obowiązki informacyjne
  • System ochrony konsumentów usług ubezpieczeniowych

Rozdział XIV: Umowa ubezpieczenia(majątkowego) i jej regulacja kodeksowa – 75 minut

  • Przedmiot umowy ubezpieczenia majątkowego
  • Treść umowy ubezpieczenia majątkowego
  • Strony umowy ubezpieczenia majątkowego oraz inne podmioty
  • Tryby zawarcia umowy ubezpieczenia
  • Bieg formalny i materialny umowy ubezpieczenia majątkowego
  • Suma ubezpieczenia i suma gwarancyjna
  • Ubezpieczenie mienia na cudzy rachunek
  • Rozwiązanie umowy ubezpieczenia majątkowego
  • Zapobieganie naruszeniom umowy ubezpieczenia majątkowego

Rozdział XV: Rodzaje umów ubezpieczenia majątkowego – 18 minut

  • Podziały umów ubezpieczenia majątkowego
  • Podział ubezpieczeń z ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
  • Pakietyzacja umów ubezpieczenia majątkowego

Rozdział XVI: Konstrukcja ogólnych warunków ubezpieczenia majątkowego – 42 minuty

  • Dokumenty pomocnicze
  • Minima treści OWU w ustawie o działalności ubezpieczeniowej
  • Standardowe części ogólnych OWU

Rozdział XVII: Obsługa roszczeń: Pojęcie szkody – 30 minut

  • Rodzaje szkód na mieniu i na osobie
  • Metody określenia wysokości szkody
  • Nietypowe rodzaje szkód

Rozdział XVIII: Obsługa roszczeń: Procedura likwidacji szkód – 33 minuty

  • Normy proceduralne dotyczące likwidacji szkód w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
  • Likwidacja szkód z ubezpieczeń obowiązkowych
  • Likwidacja szkód komunikacyjnych według wytycznych KNF
  • Likwidacja szkód osobowych (zadośćuczynień) według rekomendacji KNF
  • Problematyka dowodowa w likwidacji szkód
  • Wypłata świadczenia ubezpieczeniowego, ograniczenia techniczno – ubezpieczeniowe, regres

Rozdział XIX: Ochrona danych osobowych – 18 minut

  • Ochrona danych osobowych
  • Rozporządzenie o ochronie danych osobowych RODO
  • Szersza ochrona wg. RODO
  • Praktyka ochrony danych osobowych w ubezpieczeniach

Rozdział XX: Zapobieganie praniu pieniędzy – 12 minut

  • Pranie pieniędzy
  • Scenariusze prania pieniędzy w ubezpieczeniach życiowych i metody przeciwdziałania
  • Zwolnienie z obowiązku

Rozdział XXI: Inne akty prawne związane z funkcjonowaniem ubezpieczeń – 12 minut

  • Prawo pracy
  • Prawo podatkowe
  • Ubezpieczenia społeczne

Rozdział XXII: Podatki w ubezpieczeniach – 66 minut

  • O podatkach w ogólności
  • Po co są podatki?
  • Jakie podatki funkcjonują w Polsce?
  • Podatki w działalności ubezpieczeniowej i działalności w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego
  • Podatek dochodowy od odszkodowań i innych świadczeń ubezpieczeniowych
  • Opodatkowanie dochodów z ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych lub świadczeń wyliczanych o indeksy lub inne wartości bazowe
  • Inne problemy podatkowe dotyczące ubezpieczeń

Do kogo jest skierowany kurs?

Do udziału w kursie zapraszamy pracowników:

  • Towarzystw Ubezpieczeniowych
  • Multiagencji Ubezpieczeniowych
  • Banków
  • Firm Brokerskich
  • internetowych porównywarek cen polis
  • Salonów Dealerskich
  • Firm Leasingowych

Szkolenie w szczególności polecamy Prezesom Zarządów, Członkom Zarządów, Dyrektorom, Kierownikom, Specjalistom z Departamentu Zarządzania i Rozwoju Produktów , Specjalistom z Departamentu Prawnego, Specjalistom z Departamentu Likwidacji Szkód, a także Specjalistom z Departamentu Sprzedaży.

Czym jest dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń (IDD)?

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 o dystrybucji ubezpieczeń (IDD, ang. Insurance Distribution Directive) została uchwalona dnia 20 stycznia 2016 roku. Stanowi ona jeden z istotniejszych aktów prawodawstwa i uchyla wcześniejszą dyrektywę 2002/92/WE (tzw. dyrektywa IMD). Kraje członkowskie Unii Europejskiej dostały 2 lata na dostosowanie się do niej.

Dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń wprowadza wiele zmian i znacząco wpływa na rynek pośrednictwa ubezpieczeniowego. IDD zmierza do dalszego wzmocnienia pozycji konsumentów jako adresatów usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, a jej zakres podmiotowy obejmuje w sposób jednolity:

  • zakłady ubezpieczeń (reasekuracji) i ich pracowników
  • pośredników ubezpieczeniowych (i reasekuracyjnych)
  • pośredników oferujących ubezpieczenia uzupełniające

Nowa dyrektywa nakłada na dystrybutorów polis większe wymogi informacyjne wobec klientów wiążące się z dopasowywaniem produktów do ich rzeczywistych potrzeb oraz ograniczaniem pobierania „zachęt” od towarzystw ubezpieczeniowych. Dystrybutorzy niedostosowujący się do nowego prawa muszą liczyć się z sankcjami - dla osoby prawnej kara może wynieść aż 5% przychodu, a dla osoby fizycznej nawet 3 mln zł.

Ważne jest, iż akt ten przewiduje obowiązki związane z doskonaleniem zawodowym osób zajmujących się dystrybucją ubezpieczeń, np. obowiązek odbycia co najmniej 15 godzin szkolenia lub doskonalenia zawodowego rocznie oraz wprowadza zmiany w zakresie rejestru pośredników ubezpieczeniowych.

Jaki jest cel dyrektywy?

Podstawowym celem dyrektywy jest zwiększenie poziomu ochrony klientów zawierających umowę ubezpieczenia, co należy realizować głównie poprzez zapewnienie odpowiedniej informacji o produkcie oraz o dystrybutorze ubezpieczeń. Należy więc zapewniać im jak najlepsze i obiektywne porady w zakresie usług ubezpieczeniowych, oparte na analizie ich potrzeb.

Ponadto dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń ma objąć regulacją wszelkie formy dystrybucji, wprowadzić wyższy poziom staranności dystrybutorów, rozciągnąć ochronę dotyczącą wszystkich nabywców ubezpieczeń oraz zapobiegać nieetycznej sprzedaży i konfliktom interesów.

IDD wprowadza także wymóg, który nakazuje kierować do Klienta tylko informacje rzetelne, jasne i niewprowadzające w błąd. Projektowana regulacja określa nie tylko kwestie dystrybucji ubezpieczeń i dystrybucji reasekuracji, ale również wskazuje na rodzaje działalności, które nie są za takie dystrybucje uznawane. Projekt ustawy zakłada zachowanie podmiotowego podziału pośredników ubezpieczeniowych na brokerów i agentów ubezpieczeniowych oraz zastrzega niedopuszczalność łączenia obu tych funkcji. Zgodnie z nowymi przepisami IDD za dystrybutora uznawany jest zakład ubezpieczeń, oraz inne kanały dystrybucji, wcześniej nieuwzględniane, np. porównywarki internetowe.

IDD jest dyrektywą minimalnej harmonizacji, co wiąże się z szerokimi kompetencjami dla legislatorów w państwach członkowskich. Wdrożenie dyrektywy o dystrybucji ubezpieczeń jest poważnym wyzwaniem dla sektora ubezpieczeniowego, pośredników i banków, a ostateczny kształt implementacji będzie kluczowy dla dalszego rozwój i dochodów branży.

Najważniejsze zmiany wprowadzane przez IDD

Do najważniejszych zmian wprowadzonych przez ustawę o dystrybucji ubezpieczeń należą:

  1. Nakaz postępowania w najlepiej pojętym interesie klienta.
    Według nowej dyrektywy dystrybutor ubezpieczeń ma obowiązek postępować profesjonalnie uczciwie i rzetelnie oraz przede wszystkim zgodnie z najlepiej pojętym interesem swoich klientów. Sposób wynagradzania dystrybutora ubezpieczeń, a także osoby pomagającej mu wykonywać swoje obowiązki nie może być sprzeczny z obowiązkiem działania zgodnie z najlepiej pojętym interesem klienta. Nie należy dokonywać ustaleń dotyczących celów sprzedaży, wynagrodzeń czy innych kwestii mogących stanowić zachętę do proponowania poszukującemu ochrony ubezpieczeniowej określonej umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej, gdy dystrybutor ubezpieczeń może zaproponować inną umowę, lepiej odpowiadającą potrzebom osobie poszukującej ochrony ubezpieczeniowej.
  2. Obowiązek informowania klienta o charakterze wynagrodzenia pośrednika.
    IDD zobowiązuje dystrybutorów ubezpieczeń do informowania klientów o charakterze wynagrodzeń otrzymywanych w związku z proponowanymi zawarciami umów ubezpieczeń lub gwarancji ubezpieczeniowych. Klientów należy poinformować w szczególności o tym, czy za swoją pracę otrzymuje się honorarium, prowizję lub jakikolwiek inny rodzaj wynagrodzenia. Takie rozwiązanie ma jasno zobrazować stosunki łączące zakłady ubezpieczeń z pośrednikami.
  3. Zmiany w procesie tworzenia i zatwierdzania produktu ubezpieczeniowego.
    Podmiot tworzący produkt ubezpieczeniowy będzie uznany za twórcę produktu ubezpieczeniowego oraz zobowiązany do stosowania określonych procedur zatwierdzania i zarządzania tym produktem. Proces zatwierdzania produktu musi być proporcjonalny oraz uwzględniać charakter danego produktu. Twórca produktu powinien udostępnić dystrybutorom ubezpieczeń dystrybuującym dany produkt odpowiednie informacje na temat produktu ubezpieczeniowego, procesu jego zatwierdzania oraz rynku docelowego tegoż produktu. Twórca produktu musi także dokonywać regularnych przeglądów funkcjonowania produktu ubezpieczeniowego.
  4. Zakaz współpracy brokerów i agentów ubezpieczeniowych.
    Broker ubezpieczeniowy, wszyscy członkowie jego organów oraz pracownicy nie mogą pozostawać w stosunku umownym z zakładem ubezpieczeń i agentem, być członkiem organów zarządzających lub nadzorczych, posiadać akcji lub udziałów zakładu ubezpieczeń oraz agenta ubezpieczeniowego. Regulacja ta ma wyeliminować stany faktyczne i prawne potencjalnie prowadzące do powstawania różnorakich konfliktów interesów.
  5. Wymóg dopasowywania produktu ubezpieczeniowego do indywidualnych potrzeb klienta.
    Dyrektywa o dystrybucji ubezpieczeń przewiduje, że przed zawarciem umowy ubezpieczenia dystrybutor ubezpieczeń powinien określić wymagania i potrzeby klienta na podstawie uzyskanych od niego informacji oraz udzielić mu informacji o produkcie ubezpieczeniowym w zrozumiałej dla niego formie. Ma to na celu umożliwienie podjęcia świadomej decyzji przez klienta przy uwzględnieniu złożoności produktu oraz rodzaju poszukiwanej ochrony ubezpieczeniowej. Oferowana klientowi umowa ubezpieczenia powinna więc być przede wszystkim zgodna z jego wymaganiami oraz potrzebami.
  6. Zarządzanie konfliktami interesów.
    Pośrednicy ubezpieczeniowi oraz zakłady ubezpieczeń powinni identyfikować konflikty interesów występujące pomiędzy nimi a ich klientami oraz pomiędzy samymi klientami, powstające w trakcie prowadzenia działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń. Jeśli rozwiązania organizacyjne nie są wystarczające, aby zapewnić uniknięcie ryzyka naruszenia interesów klienta, pośrednik ubezpieczeniowy lub zakład ubezpieczeń powinni ujawniać klientowi ogólny charakter konfliktu interesów oraz jego źródła przed zawarciem umowy ubezpieczenia.
  7. Wprowadzenie standardu reputacji.
    Dyrektywa IDD przewiduje standard reputacji, który muszą spełniać osoby fizyczne pracujące u pośredników ubezpieczeniowych lub w zakładzie ubezpieczeń. Zabronione jest posiadanie wpisu w rejestrze karnym związanego z poważnymi przestępstwami przeciwko mieniu lub innymi przestępstwami finansowymi. Państwa członkowskie mają prawo do umożliwienia dystrybutorom ubezpieczeń sprawdzania dobrej reputacji pracowników oraz pośredników ubezpieczeniowych.
Szkolenie może być przez klienta dostosowane do specyfiki przedsiębiorstwa, lub rozszerzone o tzw. część produktową dopuszczalną w ustawie. Na życzenie klienta kurs może być też sprofilowany pod względem indywidualnego zakresu tematycznego.

Autor jest doktorem prawa i wieloletnim pracownikiem firm związanych z sektorem ubezpieczeń oraz wykładowcą akademickim i szkoleniowcem w zakresie przedmiotowej tematyki.

Certyfikat po ukończeniu szkolenia

Szkolenia powiązane

Inne gotowe szkolenia w naszej ofercie

Bezpieczeństwo i ochrona informacji

Chroń wrażliwe dane i poufne informacje | Unikaj ataków hakerów | Edukuj swoich pracowników

Przyjazna i bezpieczna praca

Nie bój się audytów i kontroli | Dbaj o swoich pracowników | Edukuj swoich pracowników

Branża finansowa

Nie bój się audytów i kontroli | Zabezpiecz interesy firmy | Certyfikuj pracowników

Nasi klienci